Hond - Calciumfosfaatcarbonaat

Deze gladde tot licht onregelmatige, matig radiopake stenen zijn vaak rond of hoekig en meestal geassocieerd met een Staphylococcus of Proteus urineweginfectie. Ze worden eerder geassocieerd met struviet dan dat ze als een solitair bestanddeel bestaan.

Zoals struviet wordt calciumfosfaatcarbonaat gevormd als gevolg van een urineweginfectie met bacteriën die het enzyme urease produceren. Urolieten recidiveren wanneer urineweginfecties niet goed worden vermeden. Calciumfosfaatcarbonaat wordt vaak gevormd bij rassen die ook een risico vertonen voor het ontwikkelen van calciumoxalaaturolieten (Shih Tzu, Bichon, miniatuur Schnauzer, enz.). De hypothese is dat een verhoogde calciumexcretie in combinatie met een urineweginfectie belangrijke risicofactoren zijn voor calciumfosfaatcarbonaat. Vermijd daarom preventieve behandelingen die het risico op calciumoxalaat verhogen (d.w.z. verzuur de urine niet teveel).

Neem een urinecultuur elke 1 tot 3 maanden en bij urinaire tekenen.

• Antibiotica-strategieën: sporadische infecties - geef cultuurgevoelige antibiotica gedurende 3-7 dagen; recidiverende infecties - zie gedetailleerde aanbevelingen voor calciumfosfaatcarbonaat.

Voeders met een laag gehalte aan fosfor/magnesium/natrium die de urine niet te sterk verzuren (bv. Prescription Diet c/d Multicare, anderen).

Regelmatig (zoals elke 3 maanden) een urinecultuur maken om recidiverende infecties aan te pakken vooraleer urolieten terugkeren.

We raden aan om de literatuur van de fabrikant te raadplegen bij een geselecteerd aantal therapeutische voeders om de indicaties en de contraindicaties te bepalen. Voor huisdieren met meerdere gezondheidsproblemen, stellen we voor dat bij de selectie van het voer rekening wordt gehouden met alle gezondheidsbehoeften van het huisdier.

Hond - Calciumfosfaatcarbonaat