Hond - Xanthine

Vaak radiolucent wanneer ze heel klein zijn (<2mm). Deze stenen worden beter zichtbaar naarmate hun afmetingen toenemen.

Erfelijke xanthinurie is een zeldzame autosomaal recessieve stoornis van purinemetabolisme die wordt veroorzaakt door mutaties in xanthinedehydrogenase (type I) of molybdeencofactorsulfarase (type II) genen, en veroorzaakt xanthine-urolithen. Rassen met erfelijke xanthinurie zijn onder andere de Toy Manchester Terriër, Cavalier King Charles Spaniël, Engelse Cocker Spaniël, Teckel, Chihuahua en gemengde rassen. Xanthine-urolithen kunnen zich ook ontwikkelen als een nadelig gevolg van xanthinedehydrogenaseremmers (allopurinol), vooral wanneer ze in hogere doses worden gegeven en zonder dieet-purine-/proteïnereductie. Xanthine-urolithen die verband houden met toediening van allopurinol kunnen snel worden opgelost door te stoppen met allopurinol en een dieet te voeren met weinig purine en een urine-alkaliserend dieet.

• Bepaal of er xanthinedehydrogenaseremmers (allopurinol) zijn toegediend. • Genetische testen voor genetische varianten van type 1 (xanthinedehydrogenase-deficiëntie) en type 2 (molybdeencofactorsulfurasedeficiëntie).

• Stop of verminder xanthinedehydrogenaseremmers. • Kaliumcitraat als de pH van de urine consistent <6,5 is (startdosis: 75 mg/kg elke 12-24 uur).

• Voeders met laag gehalte aan purine/eiwit die een neutrale of alkalische urine produceren (bijv. Prescription Diet l/d, i/d sensitive, u/d, z/d, anderen). Indien nodig, dieetvoeders in blik geven of water toevoegen om een soortelijk gewicht van de urine <1.020 te bereiken.

Urineonderzoek elke 3 tot 6 maanden om de pH aan te passen naar ≥ 6,5 en de soortelijke massa van de urine < 1,020. Medische beeldvorming elke 3 tot 6 maanden om recidief te detecteren. Recidief is een indicatie voor verdere evaluatie en alternatieve behandelingsstrategieën.

Translation missing: nl-NL.reco_standard_disclaimer

Hond - Xanthine